Rudy cynku i ołowiu są charakterystyczne dla północnego oraz północno-wschodniego obrzeża Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Występujące tam złoża są związane z formacją skał węglanowych obszaru śląsko-krakowskiego, który jest zbudowany ze skał permo-mezozoicznych. Dla przemysłu największe znaczenie mają rudy związane z tzw. dolomitami kruszconośnymi środkowego triasu, czyli wapieniem muszlowym. W obszarze śląsko-krakowskim obecnie wydobywa się cynk i ołów ze złóż Klucze I, Olkusz i Pomorzany w rejonie olkuskim.
Wydobycie prowadzono tam już od średniowiecza. W regionie śląsko-krakowskim występują też największe perspektywy przyrostu zasobów siarczkowych rud cynku i ołowiu. W rejonie olkuskim szacunkowe zasoby wynoszą około 50 milionów ton rud, a w rejonie zawierciańskim około 15 milionów ton. Szacunkowe zasoby rud cynku i ołowiu pod koniec 2010 roku wynosiły 79,87 miliona ton rudy zawierającej 3,57 miliona ton cynku oraz 1,52 miliona ton ołowiu. Rocznie natomiast wydobywa się około 5 milionów ton rudy.
