Miedź, czyli Cu od łacińskiego cuprum, to pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa miedzi w łacinie, a także w wielu innych językach, pochodzi od Cypru, gdzie w starożytności zaczęto wydobywać ten metal.
Nazywał się więc on metalem cypryjskim. Miedź posiada 26 izotopów z przedziału mas 55-80, ale trwałe są tylko dwa 63 i 65.
Miedź występuje w skorupie ziemskiej, w ilościach 55 ppm. W naturze występuje w postaci rud oraz w postaci czystej, jako minerał zwany miedzią rodzimą.
Miedź rodzima jest bardzo rzadko spotykana. Głównym źródłem tego metalu są minerały, czyli siarczki: chalkopiryt, chalkozyn oraz bornit, a także węglany: azuryt oraz malachit.
Największa odkrywkowa kopalnia miedzi na świecie znajduje się w Ameryce Południowej, a dokładniej w Chile. Wiele kopalni znajduje się także w Peru i oczywiście w Chinach, które są bogate w zasoby kopalniane.
W Polsce także, podobnie jak w sąsiedniej Rosji, wydobywa się miedź.
